Autor: Marcin Idzik

Rok 2020 był dla banków trudny – po jedenastu miesiącach odnotowały niemal pięćdziesięcioprocentowy spadek zysku netto. Sytuację branży zdeterminowała pandemia, stopy procentowe NBP ścięto niemal do zera, gospodarka wpadła w recesję, załamał się popyt na kredyty, wzrosły koszty ryzyka, a klienci zmienili codzienne zwyczaje korzystania z usług bankowych.

Cyfryzacja wspiera produktywność, umożliwia optymalizację procesów, zwiększenie aktywności zawodowej i wprowadzanie innowacji produktowych, czego efektem jest szerszy dostęp do rynków. Także i Polska od kilku lat przechodzi intensywną, cyfrową transformację, w wyniku której nasz kraj dorównał do średniej europejskiej, a pod względem cyfrowego popytu wręcz osiągnął wskaźniki lepsze aniżeli kraje Europy Zachodniej.

Powszechna jest opinia, że procesy zmian w bankowości, planowane na kolejne kilka lat, w obliczu pandemii nabrały szczególnego tempa. Dynamicznie rozwija się choćby usprawnianie i wprowadzanie nowych procesów zdalnej obsługi klientów. Roboasystenci, bynajmniej nieprzypominający sympatycznego cyborga R2-D2 z „Gwiezdnych wojen”, biometria, nie wspomniawszy o środkach finansowych w smartfonie, zegarku, a nawet i w biżuterii, stają się częstym tematem dyskusji nie tylko przy biurkach menedżerów, ale także wśród klientów banków.